Rosa Parks

De situatie in de VS in 1955.

Sinds het afschaffen van de slavernij in 1865 heerst er al 100 jaar een raciale segregatie in de zuidelijke staten. Er zijn aparte scholen voor blank en zwart, waarbij ook het aangeboden onderwijsniveau lager is voor de Afro-Amerikanen. De cultuur en ontspanningssectoren (theaters, restaurants, cinema's, cafés, openbare toiletten, parken en instituten,...) houden er strikt gescheiden secties op na, beide etnische groepen mogen niet samen zitten. Sportteams mogen niet gemengd zijn. Ook openbaar vervoer is gescheiden, er zijn aparte loketten, zitplaatsen, treincoupés en wachtzalen. Huwelijken tussen beide rassen zijn niet toegestaan (in Arizona en Mississippi). Nog andere faciliteiten en gebouwen zijn simpelweg verboden voor niet-blanken. Er zijn ook de Jim Crow segregatie wetten en de Black Codes bedoeld om de vrijheden van de Afro-Amerikaanse bevolking flink te beperken. Enzovoort.

Op 1 december 1955 weigert de Afro-Amerikaanse Rosa Parks haar zitplaats op de bus af te staan aan een blanke persoon. Zij zit in het voor zwarten gereserveerde deel achterin en wanneer het voor blanken gereserveerde voorste deel van de bus volzet raakt, wordt ze door de chauffeur aangemaand haar plaats te verlaten. Ze zegt nee op dit bevel, blijft zitten en wordt gearresteerd. Ze krijgt een boete waartegen ze in hoger beroep gaat. Dit is erg riskant en moedig, want men wordt al voor minder gelyncht in de zuidelijke staten. Ze krijgt veel steun van de lokale Afro-Amerikaanse bevolking en er volgt een boycot van het bustransport (ook door chauffeurs) die meer dan een jaar duurt. De nog jonge Maarten Luther King sluit zich aan bij de demonstranten. Tijdens dat jaar verliezen Rosa en haar man hun job en ze krijgen regelmatig doodsbedreigingen. Uiteindelijk, na een woelig jaar van betogingen en protesten, oordeelt de rechter dat segregatie op de bus ongrondwettelijk is.

Daarna volgt nog een lange strijd (die jaren aansleept) om de rassenongelijkheid in de VS ongedaan te maken. Op 28 augustus 1963 is er de grootste demonstratie voor vrijheid en mensenrechten ooit in de geschiedenis van de VS. Vele honderdduizenden mensen lopen mee met de grote optocht naar Washington die afgesloten wordt met de beroemde speech van Maarten Luther King: 'I have a dream'. Rosa blijft de rest van haar leven een activiste die ijvert voor mensenrechten en rassengelijkheid. Ze sticht ook The Rosa and Raymond Parks Institute for Self Development om vooral de jeugd een zinvolle educatie aan te bieden zodat die 'hun hoogste potentieel kunnen bereiken'. Haar bijdrage aan de strijd voor een samenleving met gelijke rechten kan niet onderschat worden. Time Magazine beschouwt haar als één van de honderd invloedrijkste personen uit de Amerikaanse geschiedenis. 

En alles begon eigenlijk met 1 woord: NEE! 

Opnieuw leven we nu in een tijd waar segregatie door de overheid opgelegd wordt en waarbij mensen geselecteerd worden (ditmaal op farma-medische gronden). Deelname aan de maatschappij is voorwaardelijk geworden en afhankelijk van de mate van gehoorzaamheid aan een bepaalde agenda. Er zijn verschillende gelijkenissen met de jaren vijftig in de VS. Er zijn onrechtvaardige maatregelen die geen wetenschappelijke onderbouwing hebben. Er is sprake van discriminatie en apartheid in de maatschappij. Er is een overheid die beslist hoe mensen moeten leven en wat ze al dan niet kunnen doen. De bevolking wordt verdeeld in groepen en tegen elkaar opgezet waarbij een bepaalde groep (niet-gevaccineerden) een minderwaardige status krijgen (asociaal, niet-solidair, gevaarlijk). Er zijn consequenties voor wie zich niet aan de regels houdt waaronder uitsluiting uit de samenleving, boetes en (in sommige landen) zelfs opsluiting in kampen.

En opnieuw is het krachtigste woord: NEE! Geen maskers, geen testen, geen gezondheidspassen, geen tracing apps, geen boetes, geen discriminatie, geen sluitingen, geen lockdowns, geen isolatie, geen medische tirannie en geen spuiten. Simpelweg nee en weigeren. En opnieuw vraagt het moed en doorzetting, want het onbegrip en de angst zijn wijd verspreid. Maar opnieuw zal de beloning voor wie volhoudt groot en belangrijk zijn: vrijheid, gezondheid en soevereiniteit.

Rosa Parks Quotes

I believe there is only one race – the human race.

One person can change the world.

I’m tired of being treated like a second-class citizen.

Stand for something or you will fall for anything. Today’s mighty oak is yesterday’s nut that held its ground.

To bring about change, you must not be afraid to take the first step. We will fail when we fail to try.

I would like to be remembered as a person who wanted to be free... so other people would be also free.

The time had just come when I had been pushed as far as I could stand to be pushed, I suppose. I had decided that I would have to know, once and for all, what rights I had as a human being, and a citizen.