(J.K. Rowling)
Vaak wordt gezegd:
'niemand weet wat er gebeurd bij het sterven, niemand weet of er een
leven is na de dood, want nog nooit is iemand teruggekomen om het te
vertellen.’
Maar dat is helemaal niet zo. Het onderzoek naar het bestaan van een leven
na de dood is heel uitgebreid en ondertussen goed gedocumenteerd. Hier volgt
slechts een heel korte introductie, men kan een bibliotheek vol schrijven
over dit onderwerp. Er zijn alvast 6 werkgebieden vol aanwijzingen en met tal van
onderverdelingen.
1. Culturele en religieuze geloofssystemen.
2.
Parapsychologisch en metafysisch onderzoek.
3. Mediums, channeling,
intuïtie.
4. Onderzoek naar bijna-dood ervaringen en reïncarnatie.
5.
Kwantum fysica.
6. Persoonlijke ervaringen van mensen uit alle culturen
en tijdperken.
Some people are so afraid to die that they never begin to live.
(Henry Van Dyke)
1. Culturele en religieuze geloofssystemen
In alle religies, in alle culturen, in alle tijdperken en bij alle
beschavingen is het geloof in een leven na de dood terug te vinden. Ook in
de huidige erg materialistische tijd gelooft nog steeds meer dan de 75%
van de mensheid in een voortbestaan na de dood (in moslim landen zelfs meer
dan 90%). Hoe dit niet-fysieke 'afterlife' wordt beschreven en wat er
precies gebeurt tijdens het stervensproces, daar zijn de meningen over
verdeeld. Maar dat er 'iets' de dood overstijgt, is een geloof of een weten
wat teruggaat tot de dageraad van de mens. De naamgeving verschilt (een
onsterfelijke ziel, een eeuwige spirit of puur bewustzijn) maar de
overtuiging blijft: de dood is slechts een overgang, een poort naar een andere dimensie en geen
definitief einde.
De abrahamitische religies (jodendom, christendom, islam) geloven in een
hiernamaals, maar de ziel wordt geoordeeld en de morele keuzes die men op
Aarde maakt, bepalen waar men terechtkomt (hemel, hel of vagevuur). De
Oosterse religies geloven in reïncarnatie, karma en het wiel van Samsara
(wedergeboorte). Er zijn ondertussen vele beschrijvingen van het hiernamaals
en de onsterfelijkheid van de ziel. In vele teksten
beschreef Plato zijn
theorie
van de eeuwige ziel en metempsychose (transmigratie van de ziel). Hildegard
van Bingen (1198-1179) kreeg visioenen toen ze 43 jaar was en stelde ze ter
schrift. Dante Alighieri (1265-1321) schreef
La Divina Comedia, een visionair reisverslag door de drie rijken van het hiernamaals: hel,
louteringsberg en hemel. Wetenschapper Emanuel Swedenborg (1688-1772) had
een reeks visioenen over de geestelijke werelden waarna hij talrijke boeken
schreef, waaronder
Hemel en Hel. Jacob Lorber (1800-1864) hoorde in 1840 een innerlijke stem die hem
opdracht gaf te schrijven. Zo ontstond een
uniek werk van
meer dan 10.000 pagina's. Paleontoloog Teilhard de Chardin (1881-1955)
probeerde de evolutietheorie samen te brengen met de goddelijke schepping. Van
hem is de bekende uitspraak:
'We zijn geen menselijke wezens die het spirituele ervaren. We zijn
spirituele wezens die het menselijke ervaren'. Ook medium
Jozef Rulof
(1898-1952) schreef (samen met zijn gids Alcar) vele boeken naar aanleiding
van zijn astrale reizen in de geestelijke werelden. Rudolf Steiner
(1861-1925) gaf vele gedetailleerde lezingen over de ontwikkelingsweg van de
ziel doorheen de astrale en geestelijke rijken. Bekend zijn ook het
Tibetaanse en Egyptische dodenboek. Er zijn eigenlijk duizenden namen te
geven en evenveel boeken op te sommen waarin de geestelijke werelden
en de reis van de ziel na de dood in beschreven staan.
Dying is an art, like everything else.
(Sylvia Plath)
2. Parapsychologisch en metafysisch onderzoek
Tussen 1840 en 1920 was er een opleving van de beweging voor
spiritisme en overal werden
verenigingen gestart en seances gehouden waar een medium contact probeerde
te maken met geesten en overledenen. De verenigingen (zoals de
Society for Psychical Research) houden zich bezig met dingen als automatisch schrijven, boodschappen via
een ouijabord, seances, draaiende tafels, geestverschijningen, psychometrie,
ectoplasmavorming, spookhuizen, klopgeesten, poltergeist fenomenen,... Want
als de dood niet het einde is dan zijn er in principe tal van niet-fysieke
geesten (overledenen) en andere entiteiten hier en nu aanwezig. Het
spiritisme zocht en zoekt naar bewijzen voor het bestaan van geesten, naar
verklaringen voor 'bovennatuurlijke' verschijnselen, naar communicatie met
overledenen en wil ook de fraude en het bedrog die vaak aanwezig is bij
mediums ontmaskeren. Of zoals
Allan Kardec
het zegt:
'Het spiritisme is een wetenschap betreffende de natuur, de oorsprong en
de bestemming van de geesten, alsmede hun relaties met de lichamelijke
wereld.'
Het onderzoek naar
paranormale verschijnselen (parapsychologie) omvat ook dingen als
telepathie, helderziendheid, precognitie (voorkennis), psychokinese
(voorwerpen bewegen via geestkracht), mystieke ervaringen, bijna-dood ervaringen, uittredingen,
EVP
(electronic voice phenomena),
ITC
(instrumental transcommunication),... Deze worden met wetenschappelijke methoden en technieken onderzocht en
verschillende universiteiten zijn daarbij betrokken. In 1973 richtte
astronaut Edgar Mitchell het
Institute of Noetic Sciences
op. Het instituut doet onderzoek naar onderwerpen als spontane remissie,
meditatie, bewustzijn, alternatieve geneeswijzen, op bewustzijn gebaseerde
gezondheidszorg, spiritualiteit, menselijk potentieel, paranormale
vermogens, psychokinese en het overleven van bewustzijn na de lichamelijke
dood.
Paranormale fenomenen zijn niet direct wetenschappelijk verklaarbaar
waardoor veel mensen denken dat dit veld een pseudowetenschap is, een soort
verzameling van subjectieve overtuigingen, opvattingen en praktijken. Maar
er zijn ondertussen voldoende studies, objectieve onderzoeken en vooral
ervaringen voorhanden om te kunnen spreken van een nieuwe discipline:
paranormale wetenschap. De EVP en ITC data omvatten ondertussen duizenden
stemmen van geesten op band, dat wil zeggen elektronische stemverschijnselen
op opname apparaten. Uitvinder Thomas Edison werkte jarenlang aan een
'spirit phone', een toestel om te communiceren met geesten. In 1979 verscheen een boek
van Raymond Bayless en Scott Rogo (Phone calls from the death) waar ze 50 gevallen beschrijven van overledenen die proberen contact te
maken via de telefoon. Bayless beweerde:
'Er is voldoende overtuigend bewijs dat er geesten zijn die proberen
contact te maken met levende mensen'. In 1971 publiceerde Konstantin Raudive het boek Breakthrough over zijn
experimenten met EVP en de duizenden opnames van stemmen. Het bestaan van
EVP fenomenen wordt algemeen aanvaard door de wetenschap gezien er zoveel
opnames bestaan, maar meestal worden ze weg verklaard als fraude of
veroorzaakt door natuurlijke oorzaken (radio interferentiepatronen) of als
niet afkomstig van geesten maar een foute interpretatie van de
onderzoeker (pareidolie). In 1982 stichtte Sarah Estep de American Association Electronic Voice
Phenomena (AA-EVP) waar onder meer een gestandaardiseerde methode beschreven staat om zelf
aan de slag te gaan en EVP communicatie te ontvangen en waar ook enkele
opnames te beluisteren zijn.
Infrageluid is geluid met een zo
lage frequentie dat het onhoorbaar is voor de mens (lager dan 20 hertz).
Sommige dieren (olifant, walvis, neushoorn, giraf, tijger,...) gebruiken
infrageluid om te communiceren met elkaar of om prooidieren te verlammen.
Infrageluid (infrasone trilling) kan ook door natuurlijke fenomenen
ontstaan (zeegolven, lawines, aardbevingen, vulkanen, meteoren). Vandaar dat
bepaalde dieren wegvluchten lang voordat een natuurramp zich ergens voordoet
(ze nemen de trillingen waar). Onderzoekers van paranormale activiteiten
suggereren dat geesten makkelijker kunnen communiceren via infrageluid met
mensen die hooggevoelig zijn voor de lage geluidsfrequenties. De 18,9 hertz
frequentie wordt soms ook de 'geest frequentie' genoemd, de meeste mensen
horen die niet (volledig), maar
voelen
het wel. De 'angst' en het drukkende gevoel wat sensitieve mensen bij
spookhuizen opvangen, wordt wellicht veroorzaakt door infrageluid (al dan
niet afkomstig van geesten). Ter info: infrasone en ultrasone frequenties
(onder 20 hertz en boven 20.000 hertz) worden ook ingezet als militaire
wapens (sonic weapons).
Ook elektromagnetische frequenties (straling), weersomstandigheden (onweer),
kosmische gebeurtenissen (zonnestorm) en maanstanden (volle maan) zouden
paranormale fenomenen laten toenemen. Het zou kunnen dat geesten dan beter
in staat zijn de ionen (atomen) en dus materie te beïnvloeden door
elektromagnetische verschuivingen te veroorzaken.
In 1914 publiceerde Henry Holt zijn boek 'On the Cosmic Relations' waarin
hij de term
psychokinese introduceert, met
als definitie 'het vermogen om een object te beïnvloeden'. Er zijn vele
verschillende vormen van psychokinese. Telekinese of objecten in
beweging brengen als gevolg van mentale
concentratie en zonder ze aan te raken. Teleportatie of de
rechtstreekse en ogenblikkelijke verplaatsing van objecten van de ene
plaats naar de andere. Pyrokinese of het vermogen om de temperatuur van een object te verhogen of vuur te maken
zonder aanwijsbaar fysiek mechanisme. Cryokinese of het vermogen om
de temperatuur van het object te verlagen door de trillingsfrequentie van de
moleculen te verlagen. Verder ook nog elektrokinese (beïnvloeding van
moleculen), biokinese (DNA verandering), geokinese (beïnvloeding van de
Aarde en de geologie, aardbevingen), atmokinese (controle van het weer),
vitakinese (controle van de eigen gezondheid en het verouderingsproces), en
nog
meer. In de film Carrie (1976) toont Hollywood haar versie van psychokinese
tijdens de iconische
Prom scene. Parapsychologen stellen zich de vraag of deze vermogens afkomstig zijn
uit eigen kracht of is er een psychokinetische wisselwerking met de
overledenen in de geestenwereld? Maar wellicht de belangrijkste opdracht die de
paranormale wetenschap zich stelt, is het onderscheid kunnen maken tussen
authentieke paranormale en spirituele fenomenen en de fenomenen waarvan
gedacht wordt dat ze paranormaal van aard zijn, maar uiteindelijk een
logische (materialistische) verklaring vinden of gebaseerd zijn op fraude of
subjectieve interpretaties.
Tulpa is een Tibetaans woord wat
emanatie of manifestatie betekent. Het gaat over 'gedachtevormen' die door
spirituele oefening en intense concentratie gematerialiseerd worden als entiteit, meestal in menselijke vorm. Soms gaat het over een psychologisch
fenomeen (imaginaire vriend), soms over een paranormaal verschijnsel
(entiteit met bewustzijn). De theosofe Annie Besant verdeelt ze in het boek
Thought-Forms uit 1905 in drie klassen: (1) verschijnselen in de vorm van de
persoon die ze creëert, (2) vormen die op voorwerpen of mensen lijken en die
door natuurgeesten of door de doden bezield kunnen worden, en (3) vormen die
inherente kwaliteiten van de astrale of mentale niveaus vertegenwoordigen,
zoals emoties. Occultist William Walker Atkinson beschreef in zijn boek 'The
Human Aura' gedachtevormen als eenvoudige etherische objecten die voortkomen
uit de aura's die mensen omgeven en die voortkomen uit hun gedachten en
gevoelens. Spiritualiste Alexandra David-Néel verklaarde dat ze in het Tibet
van de 20e eeuw boeddhistische tulpa's had zien ontstaan. Ze beschreef
tulpa's als
'magische formaties die ontstaan door een krachtige concentratie van
gedachten.'
David-Néel geloofde dat een tulpa een eigen geest kon ontwikkelen: 'Als de
tulpa eenmaal genoeg vitaliteit heeft om de rol van een echt wezen te kunnen
spelen, heeft hij de neiging om zichzelf te bevrijden van de controle van
zijn maker'.
Er zijn vier verdelingen te maken wat betreft tulpa's (dit is het gebied van
de magie).
° Sigil: een symbool of reeks symbolen die een verlangen of intentie
vertegenwoordigen.
° Dienaren: een verzameling gedachten en drijfveren
die complex genoeg is om autonoom te handelen vanuit het bewustzijn van zijn
magiër of schepper, zij het met een expliciet doel.
° Egregoren:
niet-fysieke entiteiten die door meerdere mensen gedurende een lange periode
in stand worden gehouden, waardoor het een karakter van duurzaamheid krijgt
dat niet afhankelijk is van een bepaald individu.
° Godvorm: een
sterkere tulpa vorm met elementen van egregoren (gevormd door velen) en
dienaren (autonoom en met een duidelijk doel).
Sjamanen zijn 'magisch-religieuze' professionals die opzettelijk hun bewustzijn veranderen om informatie uit de geestenwereld te krijgen. Ze gebruiken deze kennis en kracht om de leden van hun gemeenschap te helpen en te genezen. In voorouderlijke tijden waren zij de eerste artsen, diagnostici, psychotherapeuten, religieuze functionarissen, goochelaars, podiumkunstenaars en verhalenvertellers. In sjamanistische culturen zijn alle volwassenen verantwoordelijk voor hun relaties met spirituele energieën, inclusief die van hun thuisomgeving (geografie, dieren en planten), hun voorouders, hun eigen persoonlijke helpende geesten en Spirit, de scheppende kracht.
De sjamaan is echter uniek omdat hij of zij niet alleen een verhoogde vaardigheid heeft om in niet-waarneembare sferen te reizen, maar ook spirituele relaties gebruikt om veranderingen te creëren die zich zullen manifesteren in de fysieke wereld (vaak voor heling en genezing). Deze definitie onderscheidt sjamanen van andere soorten beoefenaars. Bijvoorbeeld, mediums gebruiken ook veranderde bewustzijnstoestanden, maar ze ondernemen geen actie in die veranderde toestand. En magiërs ondernemen actie in veranderde staten, maar niet noodzakelijk om te genezen.
Volgens Christina Pratt is een sjamaan iemand die meester is geworden betreffende:
° Het vermogen bezitten om naar believen andere bewustzijnstoestanden en werelden binnen te gaan en zichzelf te beheersen terwijl ze in en uit die toestanden en werelden bewegen.
° Bemiddelen tussen de behoeften van de geestenwereld en die van de fysieke wereld op een manier die begrepen en gebruikt kan worden door de gemeenschap.
° Voorzien in de behoeften van de gemeenschap waarin niet kan worden voorzien door beoefenaars van andere disciplines, zoals artsen, psychiaters, priesters en leiders.
Een sjamaan is daarom een specifiek type genezer die een alternatieve staat van bewustzijn gebruikt om de onzichtbare werelden te betreden, waaronder de spirituele, emotionele, mentale, mythische, archetypische en droomwerelden.
Bij regressietherapie worden
hypnose en inductie technieken gebruikt om iemand in een lichte trance
toestand te brengen. Op die manier ontstaat een verlaagde bewustzijnsstaat en
kan men beelden, ervaringen, gedachten en gevoelens uit het onderbewuste
naar boven halen. Dit kan helpen bij traumaverwerking en het opheffen van
blokkades waardoor men geneest van negatieve input. Vaak zijn die beperkende
patronen gelinkt aan gebeurtenissen uit het verleden. Vandaar dat de
regressietherapeut vaak terugkeert naar een vorige levensfase. Dit kan de
kind- of jeugdfase zijn, maar men kan ook terugkeren naar de baarmoederfase,
naar vorige levens, of naar de fase als geestelijk wezen tussen 2 geboortes
in. Door het herbeleven van bepaalde ervaringen treedt dan soms een
spontane heling van het trauma op.
Dolores Cannon
is één van de bekende namen die zich 50 jaar lang specialiseerde in
reïncarnatietherapie, ze schreef 18 boeken over het onderwerp. Uit haar
gesprekken met honderden klanten onder hypnose blijkt onomstotelijk dat het
leven doorgaat na de dood, dat reïncarnatie bestaat en dat de fysieke Aarde
eigenlijk een (harde) leerschool voor zielen is. De aanhangers van de soul trap theorie beweren echter dat Dolores een recruter is die zielen in de reïncarnatie valstrik moet lokken door hen voor te houden dat terugkeren naar de Aarde en het oplossen van karma onvermijdelijk zijn.
Astraal reizen of een uittreding
(OBE) is wanneer men de ervaring heeft uit het lichaam te zijn waarna men op
reis kan gaan in de astrale werelden (men blijft verbonden met het lichaam via
'het zilveren koord'). Dit is niet hetzelfde als lucide dromen. Bij astraal
reizen of zielreizen maakt de geest (bewustzijn, astraal lichaam) zich los
van het fysieke lichaam waardoor de beperkingen van tijd, ruimte en materie
gedeeltelijk wegvallen. Astraal reizen kan aangeleerd worden. Een
buitenlichamelijke ervaring verruimt het perspectief van de reiziger en
bevestigt dat er nog vele andere 'werelden' (virtuele realiteiten) en
dimensies zijn buiten de frequentieband die we waarnemen met de fysieke
zintuigen. Bij de dood breekt het zilveren koord voorgoed en kan de ziel
(bewustzijn) zich niet langer verbinden met het fysieke lichaam.
Synchroniciteit is 'zinvol
toeval'. Het betekent dat er gebeurtenissen met elkaar verbonden lijken te
zijn, waardoor er een positieve of verrassende uitkomst ontstaat. Er heeft
geen causaal verband plaatsgevonden tussen deze gebeurtenissen, dus het
lijkt op toeval. Het bekende voorbeeld is: je denkt aan iemand die je
lang niet gezien hebt en op dat moment belt die persoon jou op. Of je zit
met een vraag en het antwoord, de boodschap of het inzicht komen naar je toe
via een 'toevallig' liedje op de radio, of een artikel in een tijdschrift.
Of de juiste hulp komt precies op het juiste moment en schijnbaar uit het
niets. Of zoals Elisabeth Kübler-Ross zegt:
'Er zijn geen vergissingen en toevalligheden. Alle gebeurtenissen zijn
zegeningen die ons iets willen leren'.
Het bestaan van synchroniciteit zou erop kunnen wijzen dat alles met elkaar
verbonden is op een niveau wat onbegrijpelijk is en dat alles elkaar
beïnvloedt en dat hulp overal aanwezig is. Het laat zien dat er veel meer
aan de hand is dan wat het materialistisch standpunt voorop stelt. Zoals de
reële mogelijkheid dat er een innige samenwerking is tussen het fysieke
niveau (3D Aarde) en de geestelijke gebieden en dimensies.
You only
live twice: Once when you’re born and once when you look death in the face.
(Ian Fleming)
3. Mediums, channeling, intuïtie
Een medium is een tussenpersoon tussen de wereld van de levenden en de
wereld van de geesten. Channeling is het proces waarbij iemand (een medium)
een kanaal of een brug wordt en in staat is om verbinding te maken en te
communiceren met een spiritueel rijk, metafysische energie, zijn eigen
onderbewustzijn of een spirituele entiteit. Er zijn verschillende vormen van
channeling. Een medium kan helderhorend zijn en innerlijk de stem horen van
een niet-fysieke entiteit. Of een medium kan in trance gaan en gedeeltelijk
uittreden waardoor een entiteit tijdelijk bezit kan nemen van hem of haar en
kan communiceren via het spraakorgaan van het kanaal. Ook het krijgen van
intuïtieve inzichten of helderziendheid zijn vormen van 'verbinding' of
channeling. Verder dient men rekening te houden dat de verkregen informatie
afkomstig kan zijn uit verschillende bronnen: het onderbewuste van het
medium zelf, het hoger zelf van het medium, de klant die het medium bezoekt
(telepathie), de database van het universum (Akasha kronieken) of inderdaad van een
overleden persoon of geestelijke entiteit (opgestegen meester, engel,
Jezus,...). Enkele bekende kanalen zijn J.Z. Knight (Ramtha), Jane Roberts
(Seth), Esther Hicks (Abraham),
Carla L. Rueckert (The Ra Material), Helen Schucman (Cursus in Wonderen), Edgar Cayce,... Hoewel er
veel fraudeurs aan het werk zijn in de New Age circuits, toch zijn er ook
betrouwbare mediums die écht channelen. Maar de vraag blijft altijd in
hoeverre de verkregen informatie correct is en berust op waarheid of
integendeel gericht is op verwarring, angst, controle, vampirisme en andere
agenda's die absoluut aanwezig zijn in de astrale rijken.
Nothing can happen more beautiful than death.
(Walt Whitman)
4. Onderzoek naar bijna-dood ervaringen en reïncarnatie
Dit zijn twee interessante onderzoeksgebieden en er is ondertussen heel
wat informatie verzameld in de loop der jaren. Zowat 10% van de mensheid
(ongeacht leeftijd en culturele achtergrond) heeft reeds één of meerdere
bijna-dood ervaringen gehad. Wellicht is het percentage zelfs veel hoger
omdat niet iedereen een BDE rapporteert. Lees hier een
apart bericht
over BDE waarin de stadia beschreven staan. Een absolute aanrader is het
basiswerk van dr. Pim van Lommel 'Eindeloos bewustzijn' waar hij
grondig onderzoek doet naar het voorkomen en de impact van BDE's. Zijn
conclusie is overduidelijk: een BDE wordt niet veroorzaakt door een
psychose, een zuurstoftekort of andere medische redenen. Een BDE wijst
duidelijk naar het bestaan van een non-lokaal bewustzijn wat verdergaat na
de dood. Iedereen die een BDE doormaakt, is daarna voorgoed veranderd,
waarbij de angst voor de dood volledig verdwenen is. Zie ook de boeken van
Raymond Moody, Michael Newton en Eben Alexander. Op YouTube zijn tal van
kanalen
te vinden waar mensen hun BDE vertellen. Interessant zijn de gedeelde
BDE's en gedeelde sterfervaringen (sterfbed visioenen) en de
'verifieerbare' BDE's.
Gedeelde sterfervaringen of visioenen komen vaker voor dan men vermoed. Het
gaat om mensen die aan het sterfbed van een geliefde
‘een stukje meegaan in de dood’. Ze ervaren dezelfde dingen die de
stervende ervaart, hoewel ze gezond en wel zijn. Zoals het zien van een
onwerkelijk helder licht in de kamer. Of ze zien samen met de stervende een
overzicht van diens leven. Of ze zien de contouren (het astrale lichaam) van
de stervende uit het lichaam gaan. Deze ervaring is vaak heel positief.
Ze zien bijvoorbeeld dat de stervende het fijn vindt om het lichaam te
verlaten (vooral na een langdurige ziekte). En dat eerder overleden familieleden, spirituele gidsen of
lichtwezens de stervende komen ophalen (sterfbed visitatie). Een andere vorm van gedeelde sterfervaring is wanneer verwanten voelen
dat er een geliefde gestorven is hoewel ze vaak duizenden kilometers van elkaar
verwijderd zijn tijdens het overgaan. Ook komen overledenen op bezoek in een
droom of als geestvorm om afscheid te nemen en te verzekeren dat alles goed
is. Er zijn letterlijk ontelbaar zulke verhalen.
Een 'verifieerbare' BDE is wanneer controleerbare en correcte informatie
verkregen wordt tijdens de BDE die op geen enkele andere manier kan worden
verkregen en aantoont dat bewustzijn non-lokaal is (niet gebonden aan brein
of lichaam). Want men is klinisch dood, er is geen breinwerking, geen
hartslag, geen ademhaling. Een voorbeeld van een verifieerbare BDE is wanneer
men tijdens het klinisch dood zijn het lichaam verlaat en gebeurtenissen op een andere
plaats ziet en ervaart die later als juist worden bevestigd. Dit kan in
een andere kamer van het ziekenhuis zijn, maar ook in een andere stad of
land (bewustzijn reist aan gedachtesnelheid). Of men kan een overleden
dierbare ontmoeten tijdens de BDE die dan verifieerbare informatie doorgeeft
die men op geen enkele manier kon kennen.
Reïncarnatie of wedergeboorte is het geloof dat de essentie van de mens
(ziel, spirit, bewustzijn) de dood overleeft en opnieuw een fysieke
incarnatie (vleeswording) ervaart in een nieuw lichaam. In Oosterse landen
(India, Tibet, Nepal,...) is dit geloof algemeen aanvaard, maar men vindt
het terug in alle culturen en tijdperken, zelfs bij de oorspronkelijke
christenen en gnostici. Tenslotte zou het wel heel onrechtvaardig zijn mocht
ieder mens maar 1 leven toegewezen krijgen, zonder keuzemogelijkheid, zonder
voorgeschiedenis en zonder vervolg. Het is net die voorgeschiedenis (vorige
levens) die het huidige leven bepaalt. En het is het verworven karma
(positief en negatief) die het vervolg bepaalt. Anders zou het enige leven
wat iemand krijgt als een lot uit de loterij zijn: de één wordt rijk en
gezond geboren, de ander arm en ziek; de één als vrouw, de ander als man. De
verschillende metafysische scholen en esoterische religies hebben wel hun
eigen visie op hoe het reïncarnatie proces technisch en spiritueel verloopt.
Maar men is het er wel over eens dat iedereen vastzit aan het wiel van
Samsara (wedergeboorte) tot verlichting (nirvana) en bevrijding (moksha) is
bereikt.
Psychiater Ian Stevenson, verbonden aan de Universiteit van Virginia, deed
decennialang onderzoek naar reïncarnatie. Hij schreef 14 boeken en honderden
papers over het onderwerp en bestudeerde 2500 gevallen van reïncarnatie.
Vooral de verhalen van kleuters en kinderen die zich vorige levens
herinnerden zijn boeiend. De details uit hun vorige leven (ouders, familie,
woonplaats, schoolvriendjes, andere bijzonderheden, doodsoorzaak,...), en
waar ze niks over konden weten, werden gecontroleerd. In de honderden
gevallen die onderzocht werden, kloppen de herinneringen voor meer dan 80%
met de realiteit. Ander belangrijk focuspunt zijn bijvoorbeeld de littekens,
geboortevlekken en geboortedefecten die zich in de nieuwe incarnatie
voordoen en in verband staan met de doodsoorzaak of ziekte uit het vorige
leven. Ook daar zijn tal van verifieerbare verslagen over. Stevenson deed er
alles aan om bij het onderzoek de paranormale oorzaken
uit te sluiten, maar uiteindelijk waren de aanwijzingen zo overweldigend dat
er maar één conclusie overblijft: reïncarnatie bestaat. Lees enkele
reïncarnatie verhalen (NL) uit het onderzoek van Stevenson:
hier,
hier
en
hier.
Nog een andere aanwijzing voor reïncarnatie zijn de 'wonderkinderen'. Ze komen op Aarde met onverklaarbare talenten in een bepaalde discipline, talenten die ze wellicht ontwikkelden tijdens vorige levens. Er zijn tal van voorbeelden te geven, bekend is Mozart die muziekwerken componeerde vanaf 5 jarige leeftijd. Andere aanwijzingen voor reïncarnatie: xenoglossie (het spontaan spreken en verstaan van talen die men nooit geleerd heeft), déjà vu ervaringen (een plaats herkennen waar men nog nooit geweest is tijdens dit leven), fobieën (onverklaarbare angsten die komen van traumatische ervaringen uit een vorig leven).
Death is not the opposite of life, but a part of it.
(Haruki Murakami)
5. Kwantum fysica
Kwantumfysica en kwantummechanica zijn onderdelen van de natuurwetenschappen
die de bewegingen en krachten van hele kleine elementaire deeltjes
onderzoeken en bestuderen (atomen, protonen, elektronen,...). Wat heeft dit
met een leven na de dood te maken? De kwantumfysica komt tot eigenaardige
bevindingen. Bijvoorbeeld dat fysieke materie vooral bestaat uit 'leegte',
namelijk 99,99% 'lege ruimte' en de resterende 0,01 % zijn eigenlijk
'interferentie patronen van energiegolven'. Ook stelt de kwantumfysica dat
er geen 'waarnemer onafhankelijke werkelijkheid' bestaat. Dat is nogal wat.
Het betekent dat er zonder waarnemer (bewustzijn) geen wereld is. Beide zijn
noodzakelijk om een realiteit te ervaren. Er dient iemand bewust te zijn van
iets voordat materie zich kan manifesteren. Voordien is materie wel
potentieel aanwezig maar nog niet gemanifesteerd. Het heeft geen vaststaande
vorm tot aan de waarneming. De
Nobelprijs winnaars
van 2022 (natuurkunde) beweren zelfs dat ze nu kunnen bewijzen dat de wereld
'niet echt' is. Zonder waarnemer hebben objecten (materie) geen definitieve
en onafhankelijke eigenschappen. En wat meer is: de wereld die wordt
waargenomen, is afhankelijk van
de fysieke zintuigen
en die zijn heel beperkt. We zijn in feite blind en hebben geen actieve zintuigen om de geestelijke werelden waar te nemen (behalve de helderzienden). Een andere ontdekking binnen de kwantumfysica
toont aan dat verleden, heden en toekomst één blijken te zijn. Materie kan
op meerdere plaatsen tegelijk zijn. Een deeltje kan zich in tweeën splitsen
en zonder enige vertraging kan het ene deeltje invloed uitoefenen op een
ander deeltje wat zich duizenden kilometers of lichtjaren verder bevindt. Er
moet dus een communicatievorm aan het werk zijn die sneller is dan het licht
(men noemt dit het kwantumveld).
Gezien verleden, heden en toekomst zich hier en nu bevinden, kan men
aannemen dat alles wat reeds gebeurd is sinds het begin der tijden nog
steeds aanwezig is in de database van het universum (Akasha kroniek) en door
een medium kan worden opgevraagd. Ook kan de vraag gesteld worden of
bewustzijn na de dood in een soort kwantumstaat komt. In ieder geval is
bewustzijn primair en fundamenteel. Nobelprijswinnaar Max Planck,
grondlegger van de kwantumtheorie:
'Ik beschouw bewustzijn als fundamenteel. Ik beschouw materie als een
afgeleide van bewustzijn. Alles waar we over praten, alles wat we als
bestaand beschouwen, postuleert bewustzijn'. Dit fundamentele bewustzijn verdwijnt niet wanneer materie ophoudt te
bestaan (lichamelijke dood).
Hoogleraar natuurkunde Hans-Peter Duerr:
'Wat wij beschouwen als het hier en nu, als deze wereld, dat is slechts het
begrijpelijke materiële niveau. Het hiernamaals is een oneindige realiteit
die veel groter is dan deze wereld. Het lichaam sterft, maar het
spirituele kwantumveld gaat door. Op deze manier ben ik onsterfelijk.
Materie is niet gemaakt van materie. Materie, zoals wij die kennen,
bestaat alleen in de geest'.
De eerste wet van de thermodynamica stelt dat energie altijd behouden
blijft. Energie kan niet worden gecreëerd of vernietigd. Het kan alleen
worden omgezet van de ene vorm in een andere. Bewustzijn is een vorm van
energie.
Volgens de wetten van de kwantumfysica bestaat het leven niet uit materie, maar uit trillingen die ontsnappen aan de beperkingen van tijd en ruimte. Dit zou kunnen betekenen dat de dood niet het einde van het bestaan is, maar eerder een overgang naar een parallel universum. Wetenschapper Robert Lanza schreef een boek over biocentrisme waarin hij stelt dat bewustzijn het universum creëert en dat de werkelijkheid wordt bepaald door de waarnemer. Biocentrisme als theorie suggereert dat het leven altijd verder gaat in één of andere vorm. Leven is het centrum van het bestaan, de realiteit en de kosmos. Lanza beweert dat de kwantumfysica het bestaan van leven na de dood heeft bewezen en dat energie 'onsterfelijk' is. Mensen geloven in de dood omdat het concept van sterven hen zo is aangeleerd, en omdat ze zich identificeren met het fysieke lichaam (wat wél sterfelijk is), maar het biocentrisme stelt dat het universum alleen bestaat omdat het individu zich ervan bewust is en dat bewustzijn zich buiten tijd, ruimte en materie bevindt.
Death smiles at us all, all a man can do is smile back.
(Marcus Aurelius)
6. Persoonlijke ervaringen van mensen uit alle culturen en
tijdperken
Tot slot zijn er de ontelbare verhalen en ervaringen van mensen
die tekens of signalen krijgen, (mogelijks) afkomstig van een dierbare
overledene, en die kunnen wijzen op een voortbestaan na de dood. Soms maken
2 geliefden of vrienden tijdens het leven zelfs
afspraken
in de zin van: wie het eerste sterft, geeft de ander een teken vanuit het
hiernamaals om te melden dat alles oké is. In andere gevallen komen er
spontaan signalen of ervaringen om de nabestaanden op de hoogte te brengen
dat de gestorvene er nog steeds is (dit helpt bij het verwerken van verdriet). Men
noemt dit ADC (After Death Communication). Bij een
onderzoek
(bij 50.000 mensen) bevestigde 1/3 van de ondervraagden dat ze ADC
ervaringen hebben gehad. Andere onderzoeken tonen dat tussen 50% en 80% van
de dichte nabestaanden ADC ervaringen heeft. De overledenen willen op die manier
laten weten dat ze veilig zijn en dat men hun dood mag aanvaarden en zich geen zorgen hoeft te maken. Lees
hier
20 ADC verhalen. De tekens kunnen op vele manieren komen, hier zijn 10 voorbeelden.
01. Hoogsensitieve mensen kunnen voelen wanneer
zielen in de buurt zijn. Vooral op plaatsen waar de dierbare veel tijd
doorbracht of bij het graf kunnen ze hun aanwezigheid voelen. Soms is de
'dode' pas voelbaar wanneer men een moeilijke periode doormaakt (ziekte,
verdriet) en ze troost en steun komen brengen.
02. De overledene geeft
een signaal of teken. Dit kan van alles zijn, soms uniek voor de overledene,
soms ook gewone tekens. Bekend zijn de vlinders die op de doodskist landen (ook
midden in de winter), libellen, vogels en andere dieren die zich kenbaar
maken, het vinden van vogelveren of munten, en vele andere mogelijkheden.
03. Ook het zien van
getallenpatronen kan een boodschap zijn. De getallen zijn dan op de een of
andere manier verbonden met de overledene. Zoals de laatste cijfers van hun
telefoon nummer.
04. Men kan hun parfum ruiken of de geur van de
appeltaart die ze altijd bakten.
05. Men kan hun stem horen of het
geluid van hun voetstappen.
06. Ze komen op bezoek in een droom (om
afscheid te nemen). Dit gebeurt meestal in de eerste weken na hun
overlijden. Of men krijgt een visioen (overdag) waarin men de overledene
terug ontmoet.
07. Men voelt hun aanraking, bijvoorbeeld een hand op het
hoofd, of zelfs een knuffel.
08. Ze communiceren via elektrische
activiteit (zie ook hierboven bij EVP). Bijvoorbeeld statisch beeld op de TV
of het computerscherm. Of ze proberen te bellen op de telefoon. Of de
lichten die aangaan of de radio die aanslaat (en hun favoriete liedje
speelt). De energie van de overledene kan elektrische velden verstoren.
09. Ze verplaatsen (of verbergen) dingen in huis, bijvoorbeeld de ingekaderde
foto van hen op de kast.
10. Ze vertonen zich lichamelijk, bijvoorbeeld
zittend in hun favoriete stoel of aan de voet van het bed. Dit kan het
volledige lichaam zijn (en soms zien er dan jonger en gezonder uit) of ook
slechts een glimp of schaduw.
Een ander uitgebreid gebied van persoonlijke ervaringen, wat gelinkt is aan punt 1 (religie en spiritualiteit), is dat van de esoterische tradities en haar praktijktoepassingen. Het gaat om de vele adepten die een geestelijk pad volgen, waaronder sjamanen, kloosterlingen, mystici, rozenkruisers, swami's, enzovoort. Door hun toewijding aan spirituele oefeningen, meditatie, stilte, ... komen ze tot eenheidservaringen en tot het besef van hun ware essentiële natuur, die nooit geboren is en nooit zal sterven. Daarop aansluitend zijn er de vele psychonauten die entheogene en DMT gebaseerde plantmedicijnen gebruiken (ayahuasca, peyote, San Pedro, psilocybine paddenstoelen, ibogaïne,...) om andere werelden en bewustzijnstoestanden te ervaren.
Death is no more than passing from
one room into another.
(Helen Keller)
Bijna iedereen ervaart
in meer of mindere mate een angst voor de dood. Deze basisangst voedt als
het ware ook alle andere angsten en bezorgdheden: angst voor ziekte, voor
aftakeling, voor verlies, voor armoede, voor tekort,... en bezorgdheid over
wat met geliefden gebeurt wanneer ze sterven. De doodsangst steunt op 2
peilers: angst voor het onbekende (wat komt er na de dood) en angst om er
niet meer te zijn (egodood). Beide angsten komen voort uit onwetendheid en
onzekerheid. Maar is het mogelijk om die onwetendheid om te zetten in
zekerheid? In dit bericht worden enkele onderzoekspistes belicht die kunnen helpen om zekerheid te krijgen. Het is aan ieder individu om zelf de 'bewijzen' te vinden. Want wanneer men zeker weet dat er niks is om bang voor te zijn,
dat de dood slechts een overgang is, dat het leven verder gaat, dat men
geliefden zal terugzien, dat men onsterfelijk is, dat materie voorbijgaand
is maar het geestelijke blijvend... dan valt alle angst weg en kan het leven
voluit aangegaan worden.
Volgende keer: de fases van het stervensproces
° Zie ook: De Thuisbegrafenis
°
Tom Campbell - Afterlife & Simulation Theory
- YouTube
°
Robert Bigelow - Researching the Afterlife - YouTube
°
Raymond Moody - The Shared-Death Experience
- YouTube
°
John Cleese moderator - Is there Life after Death
- YouTube
°
The Life after Death Project
- Docu YouTube
Geen opmerkingen
Een reactie posten