27/03/2021

Zien zonder ogen



Zien zonder ogen, kan dit wel? En hoe werkt dat dan? In de Anastasia boeken komt het ook al voor (het is haar 'straal' waarmee ze alles ziet op Aarde) en het is ook één van de Siddhi's of spirituele vermogens. Ieder mens bezit dit vermogen, het dient alleen geactiveerd en getraind te worden. Men noemt het tegenwoordig 'Direct Informative Perception' en het wordt geoefend met een blinddoek. De huidige ontwikkelingen op vlak van hersenonderzoek en kwantumfysica brengen trouwens plausibele verklaringen voor dit fenomeen.

Hoe werkt het zien?
Als kind leer je functioneren op deze Aarde en leer je gebruik maken van je zintuigen. Je leert kruipen, lopen, spreken, horen en ook zien. Het zijn dingen die je langzaam en stap voor stap ontwikkelt. Wetenschappers ontdekten dat het ten minste 9 maanden duurt voordat jouw ogen functioneren en zien zoals je gewend bent als een volwassene. De algemeen aanvaarde uitleg over het zien is ongeveer als volgt. Fenomenen/beelden in de buitenwereld bestaan uit voorwerpen waarop licht valt wat dan weerkaatst wordt. Zonder licht kan het oog niets registreren. Dat licht komt via de pupil het oog binnen. Samen met de lens breekt het hoornvlies het licht zodat dit op het netvlies achterin aan de binnenzijde van het oog valt. Het netvlies is bedekt met miljoenen lichtgevoelige cellen, die staafjes en kegeltjes worden genoemd. De kegeltjes stellen je in staat overdag te zien en beelden in kleur en detail waar te nemen, terwijl staafjes je in staat stellen ’s nachts te zien. Het netvlies zet het weerkaatste licht om in elektrische signalen. Deze gaan dan via de gezichtszenuw naar de hersenen, waar ze worden verwerkt tot de beelden die men waarneemt. Wat men in de 'buitenwereld' waarneemt (frequenties), wordt dus pas een coherent beeld in het brein (of mind, bewustzijn).

Maar deze uitleg roept enkele vragen op. Binnen in de hersenpan is het stikdonker, hoe kan er dan iets gezien worden als er daar geen licht is? Ook als we dromen is er toch geen licht want we slapen en alles speelt zich af in het bewustzijn? Vergelijk het met een projector in een bioscoop die beelden (droombeelden of echte overdagbeelden) projecteert op een scherm. Het noodzakelijke licht komt dan van de lamp in de projector. Maar waar of wat is de projectorlamp in ons afgesloten brein?

De uitleg bij het 'zien zonder ogen' vermogen is dat de fenomenen en beelden in de buitenwereld uit 'informatie' bestaan. (Misschien is dit gewoon een ander woord voor licht). Deze informatie komt via de ogen binnen, gaat naar de hersenen en wordt daar omgezet/vertaald in beelden. Omdat we dit zo aanleren vanaf de geboorte gebruiken we enkel en alleen onze ogen om informatie om te zetten in beelden. Maar het boeiende is nu dat die informatie ook op andere manieren kan omgezet worden in beelden. Heel bekend is uiteraard het 'derde oog' of de voorhoofdchakra, en zelfs de huid kan informatie verwerken tot beelden in het bewustzijn. Wanneer je leert 'kijken zonder ogen' oefen je in feite jouw derde oog om informatie naar de hersenen te zenden (in plaats van via je ogen). Het brein vertaalt dan de informatie en brengt een beeld in het bewustzijn. Voor het brein maakt het niet uit hoe die informatie binnenkomt, via de ogen, het derde oog, de huid,...want eigenlijk is het de visuele cortex in het brein die ziet en niet de ogen. Als je dat eenmaal hebt geleerd, kun je altijd vrij beslissen of je dit zintuig (het derde oog) wilt gebruiken of liever je ogen.

In bovenstaand filmpje (er zijn Engelse ondertitels) gebruiken de kinderen een opake blinddoek om langzaam het 'zien zonder ogen' te oefenen. Wanneer het derde oog dan volledig 'open' is (na enkele dagen tot weken oefenen), kun je ook waarnemen met de ogen dicht. Dit werd trouwens al bewezen in 1919 door Louis Henri Fraigoule die later bekend werd als schrijver onder het pseudoniem Jules Romains. Hij was professor in de filosofie en had verschillende diploma's behaald, onder meer op het gebied van de biologie. In 1919 publiceerde hij een boek (La vision extra-rétinienne et le sens paroptique). Daarin beschreef hij in detail hoe mensen kunnen leren zien zonder de ogen. Tijdens een internationaal oogcongres in 1927 in Edinburgh werd het werk van Farigoule geëerd met een prijs en een gedetailleerd rapport. Vervolgens trainde hij blinde kinderen via zijn methode en liet de resultaten certificeren door een gespecialiseerde commissie in het Cochin-ziekenhuis. De experts van de commissie voerden vervolgens zelf testen uit en konden de authenticiteit van het fenomeen bevestigen. Eigenlijk zou je dan verwachten dat dit vreemde fenomeen (blinde kinderen kunnen opnieuw zien!!) prompt werd opgepikt door de wetenschap, maar het tegenovergestelde was het geval, niemand deed verder onderzoek.

De mens bezit zoveel meer mogelijkheden en vermogens dan we aannemen en geloven.

En dan is er nog iets.
Het oogzintuig is beperkt tot het registreren van slechts een minuscuul deeltje van het lichtspectrum (de regenboog kleuren). Dingen als ultraviolet en infrarood en alles verderop de frequentieschaal kan het oog niet registreren en doorzenden naar het brein. Sommige (huis)dieren kunnen veel meer zien van de 'realiteit'. Maar via het derde oog verruimen we het gezichtsveld en kunnen we ook andere 'dimensies' waarnemen (denk aan helderzienden). Waar het op neer komt, is dat de avatar (het mind/body systeem) die we hier op Aarde gebruiken specifiek bedraad is om een bepaalde realiteit te decoderen. Wanneer je die avatar verlaat (bij een uittreding, een bijna dood ervaring, een droom of het sterven), decodeer je een andere en ruimere 'werkelijkheid'.

En dan is er nog het verhaal van Ben Underwood, de blinde jongen die 'ziet' via geluid. Amazing.
 

Geen opmerkingen

Een reactie posten

© Anastha Aurora
Maira Gall