Zien zonder ogen, kan dit wel? En hoe werkt dat dan? In de
                Anastasia boeken komt het ook al voor (het is haar 'straal'
                waarmee ze alles ziet op Aarde) en het is ook één van de
                Siddhi's of spirituele vermogens. Ieder mens bezit dit vermogen,
                het dient alleen geactiveerd en getraind te worden. Men noemt
                het tegenwoordig 'Direct Informative Perception' en het
                wordt geoefend met een blinddoek. De huidige ontwikkelingen op
                vlak van hersenonderzoek en kwantumfysica brengen trouwens
                plausibele verklaringen voor dit fenomeen.
              
            Hoe werkt het zien?
            
              Als kind leer je functioneren op deze Aarde en leer je gebruik
              maken van je zintuigen. Je leert kruipen, lopen, spreken, horen en
              ook zien. Het zijn dingen die je langzaam en stap voor stap
              ontwikkelt. Wetenschappers ontdekten dat het ten minste 9 maanden
              duurt voordat jouw ogen functioneren en zien zoals je gewend bent
              als een volwassene. De algemeen aanvaarde uitleg over het zien is
              ongeveer als volgt. Fenomenen/beelden in de buitenwereld bestaan
              uit voorwerpen waarop licht valt wat dan weerkaatst wordt. Zonder
              licht kan het oog niets registreren. Dat licht komt via de pupil
              het oog binnen. Samen met de lens breekt het hoornvlies het licht
              zodat dit op het netvlies achterin aan de binnenzijde van het oog
              valt. Het netvlies is bedekt met miljoenen lichtgevoelige cellen,
              die staafjes en kegeltjes worden genoemd. De kegeltjes stellen je
              in staat overdag te zien en beelden in kleur en detail waar te
              nemen, terwijl staafjes je in staat stellen ’s nachts te zien. Het
              netvlies zet het weerkaatste licht om in elektrische signalen.
              Deze gaan dan via de gezichtszenuw naar de hersenen, waar ze
              worden verwerkt tot de beelden die men waarneemt. Wat men in de
              'buitenwereld' waarneemt (frequenties), wordt dus pas een coherent
              beeld in het brein (of mind, bewustzijn).
            
            
              Maar deze uitleg roept enkele vragen op. Binnen in de hersenpan is
              het stikdonker, hoe kan er dan iets gezien worden als er daar geen
              licht is? Ook als we dromen is er toch geen licht want we slapen
              en alles speelt zich af in het bewustzijn? Vergelijk het met een
              projector in een bioscoop die beelden (droombeelden of echte
              overdagbeelden) projecteert op een scherm. Het noodzakelijke licht
              komt dan van de lamp in de projector. Maar waar of wat is de
              projectorlamp in ons afgesloten brein?
            
            
                De uitleg bij het 'zien zonder ogen' vermogen is dat de
                fenomenen en beelden in de buitenwereld uit 'informatie'
                bestaan. (Misschien is dit gewoon een ander woord voor licht).
                Deze informatie komt via de ogen binnen, gaat naar de hersenen
                en wordt daar omgezet/vertaald in beelden. Omdat we dit zo
                aanleren vanaf de geboorte gebruiken we enkel en alleen onze
                ogen om informatie om te zetten in beelden. Maar het boeiende is
                nu dat die informatie ook op andere manieren kan omgezet worden
                in beelden. Heel bekend is uiteraard het 'derde oog' of
                de voorhoofdchakra, en zelfs de huid kan informatie verwerken
                tot beelden in het bewustzijn. Wanneer je leert 'kijken zonder
                ogen' oefen je in feite jouw derde oog om informatie naar de
                hersenen te zenden (in plaats van via je ogen). Het brein
                vertaalt dan de informatie en brengt een beeld in het
                bewustzijn. Voor het brein maakt het niet uit hoe die informatie
                binnenkomt, via de ogen, het derde oog, de huid,...want
                eigenlijk is het de visuele cortex in het brein die ziet en niet
                de ogen. Als je dat eenmaal hebt geleerd, kun je altijd vrij
                beslissen of je dit zintuig (het derde oog) wilt gebruiken of
                liever je ogen.
              
            
              In bovenstaand filmpje (er zijn Engelse ondertitels) gebruiken de kinderen
              een opake blinddoek om langzaam het 'zien zonder ogen' te
              oefenen. Wanneer het derde oog dan volledig 'open' is (na enkele
              dagen tot weken oefenen), kun je ook waarnemen met de ogen dicht.
              Dit werd trouwens al bewezen in 1919 door Louis Henri Fraigoule
              die later bekend werd als schrijver onder het pseudoniem Jules
              Romains. Hij was professor in de filosofie en had verschillende
              diploma's behaald, onder meer op het gebied van de biologie. In
              1919 publiceerde hij een boek
              (La vision extra-rétinienne et le sens paroptique). Daarin
              beschreef hij in detail hoe mensen kunnen leren zien zonder de
              ogen. Tijdens een internationaal oogcongres in 1927 in Edinburgh
              werd het werk van Farigoule geëerd met een prijs en een
              gedetailleerd rapport. Vervolgens trainde hij blinde kinderen via
              zijn methode en liet de resultaten certificeren door een
              gespecialiseerde commissie in het Cochin-ziekenhuis. De experts
              van de commissie voerden vervolgens zelf testen uit en konden de
              authenticiteit van het fenomeen bevestigen. Eigenlijk zou je dan verwachten dat dit vreemde fenomeen (blinde
              kinderen kunnen opnieuw zien!!) prompt werd opgepikt door de
              wetenschap, maar het tegenovergestelde was het geval, niemand deed
              verder onderzoek.
            
            
              De mens bezit zoveel meer mogelijkheden en vermogens dan we
              aannemen en geloven.
            
            En dan is er nog iets.
          
              Het oogzintuig is beperkt tot het registreren van slechts een
              minuscuul deeltje van het lichtspectrum (de regenboog kleuren).
              Dingen als ultraviolet en infrarood en alles verderop de
              frequentieschaal kan het oog niet registreren en doorzenden naar
              het brein. Sommige (huis)dieren kunnen veel meer zien van de
              'realiteit'. Maar via het derde oog verruimen we het gezichtsveld
              en kunnen we ook andere 'dimensies' waarnemen (denk aan
              helderzienden). Waar het op neer komt, is dat de avatar (het
              mind/body systeem) die we hier op Aarde gebruiken specifiek
              bedraad is om een bepaalde realiteit te decoderen. Wanneer je die
              avatar verlaat (bij een uittreding, een bijna dood ervaring, een
              droom of het sterven), decodeer je een andere en ruimere
              'werkelijkheid'.
            
          En dan is er nog het verhaal van Ben Underwood, de blinde jongen die 'ziet' via geluid. Amazing.
              ° The boy who can see without eyes (full docu).
            
            
             
Geen opmerkingen
Een reactie posten