Wildschooling is een progressieve opvoedingsfilosofie met de bedoeling
om de creativiteit, de nieuwsgierigheid en de vreugde die kinderen van
nature uitstralen aan te moedigen.
Nicolette Sowder: "Toen mijn oudste dochter de kleuterleeftijd had bereikt, begonnen mijn man en ik te praten over haar toekomstige schooltijd. We ontdekten dat bepaalde aspecten van het plaatselijke schoolsysteem en het thuisonderwijs wel aansloten op onze visie maar dat er toch geen enkele optie was waar we volledig konden achterstaan. Zo begonnen we onze eigen versie van thuisonderwijs te creëren waarbij geest, lichaam en ziel van het kind worden gevoed: Wildschooling. Ondertussen vindt deze educatievorm weerklank bij duizenden thuisonderwijzers die zich met de natuur verbonden voelen. En Wildschooling kent nu meer dan 65.000 inspirerende en heel diverse gezinnen over de hele wereld.
Wat is Wildschooling?
Het is niet zozeer een leerplan of raamwerk maar eerder een intentie, een
beweging en een keuze die onze aangeboren band met de natuurlijke wereld wil
eren en ondersteunen en een stem wil geven aan onze innerlijke natuur.
Wildschooling haalt haar inspiratie uit een breed scala aan bronnen zoals: bosschool,
Reggio Emilia Approach,
Earth Schooling,
Rudolf Steiner,
Charlotte Mason,
zelfsturend leren,
permacultuur,
geweldloos opvoeden,
deschooling,
unschooling,
8 Shields Model, inheemse kennis en tradities, en bovenal veel tijd doorbrengen in
gemeenschap met Moeder Natuur zelf.
Voor wie is Wildschooling bedoeld?
Meer dan ooit hebben
kinderen en de natuur elkaar nodig. Wildschooling is in de eerste plaats
opgericht voor ouders die thuisonderwijs kiezen maar kan makkelijk
geïntegreerd worden in een breed scala van gezinnen, programma's en
levensstijlen.
De 10 pijlers van Wildschooling
2.
Wildschooling waardeert en respecteert het kind. Wildschooling
waardeert en vertrouwt de behoefte van het kind voor zelfexpressie, de
behoefte om vrij te bewegen, om zich te ontplooien en dingen te verwerken
aan hun eigen tempo. Het eert de duizend verschillende talen en
expressiemogelijkheden van het kind en ondersteunt hun fundamentele behoefte
om te groeien en zich te ontwikkelen door middel van risico's, spel,
experimenten, gesprekken, zintuiglijke prikkels en echte, tastbare
levenservaringen. Onderlinge relaties zijn de wortels van Wildschooling en
een diep vertrouwen biedt het kind de kans om vrij op ontdekkingstocht te
gaan.
3. Wildschooling is gebaseerd op onderlinge relaties. Tijd in
de natuur doorbrengen, is geen verlenging van het lesprogramma, noch een
achtergrond voor activiteiten of zomaar bijzaak. De cruciale band tussen
natuur en kind is een levende, ademende relatie - een relatie die op
zichzelf al waarde en betekenis heeft. Deze levenslange, dynamische dans
tussen de natuur en het kind is het kloppend hart van Wildschooling.
4.
Wildschooling bevordert het plaatsgebonden, contextueel leren.
Kinderen dienen de tijd, de ruimte en de gelegenheid te krijgen om zich te
verbinden met de natuur. De eenvoudigste, meest betekenisvolle en logische
plek om dat te doen is de natuur in hun directe omgeving. Door zich te
verbinden met hun lokale habitat, biotoop, achtertuin en gemeenschap nemen
kinderen deel aan een tijdloze menselijke traditie.
5.
Wildschooling maakt het mogelijk om zich af te stemmen op het ritme van
de natuur.
Wildschooling brengt het kind in contact met het langzame en natuurlijke
ritme van de natuur en de seizoenen. In plaats van te leven volgens de
kloktijd leert het kind om zich te oriënteren op
fenologische gebeurtenissen,
circadiane ritmes, maancycli en seizoensgebonden verschuivingen. Door ons te verbinden met
de kalender van de natuur kunnen we de niet-lineaire, meer cyclische aard
van de ontwikkeling van een kind (h)erkennen.
7. Wildschooling stimuleert gemeenschapsvorming. Wildschooling
is niet exclusief of sociaal isolerend. In het ideale geval spelen en leren
kinderen in gemengde, diverse groepen van verschillende leeftijden. Ouders
en vertrouwde verzorgers worden niet gescheiden van de leer- en levensreis
van het kind. Evenementen in de gemeenschap, vrijwilligersprojecten,
hulpverlening en lokale vieringen helpen het kind om zijn bezorgdheid,
empathie en passie uit te breiden.
8. Wildschooling respecteert en eert de voorouderlijke kennis. De kunst
van het overleven inspireerde en versterkte de band van onze voorouders met
hun omgeving. Het beoefenen van primitieve, traditionele en creatieve
kunsten helpt kinderen bij het ontwikkelen van hun creativiteit en
identiteit en leert hen om hun rol binnen het gezin, de gemeenschap en de
ruimere wereld te begrijpen.
9.
Wildschooling bewaart en eert de kracht van verhalen vertellen.
Elkaars verhalen delen en ontvangen is bijna synoniem met mens-zijn.
Consequent samenkomen rond het vuur (metaforisch of echt) om deel te nemen
aan dat oeroude ritueel is de moeite waard om te bewaren.
10.
Wildschooling ondersteunt een toekomstig paradigma. Wildschoolers
zijn paardenbloemen die door het plaveisel heen breken. Dit type benadering
van leven en onderwijs streeft ernaar kinderen op te voeden die flexibel,
creatief, veerkrachtig en empathisch zijn. Hoewel veel van de uitgangspunten
van Wildschooling uit het verleden stammen, toch kan deze benadering helpen
om de kinderen naar hun beste toekomst te leiden.
Wat Wildschooling NIET is...
- ° Kinderen gewoon 'wild' laten rondrennen in het bos.
- ° Het traditionele schoolsysteem gewoon verplaatsen naar buiten.
- ° Exclusief bedoeld voor ouders die thuisonderwijs geven.
- ° Sociaal isolerend.
- ° Het afwijzen van alfabetisering, schrijven, rekenen of andere fundamentele vaardigheden.
- ° Onverenigbaar met het moderne leven.
°
Oorspronkelijk artikel
(Engels)
Geen opmerkingen
Een reactie posten