De 94 jarige spirituele leraar Thich Nath Hanh die mindfulness in het westen bekend maakte, heeft Plum Village (Frankrijk) verlaten en is terug gekeerd naar 'zijn' boeddhistische tempel in Vietnam om bewust zijn stervensproces door te maken.
Maar wat houd sterven eigenlijk in als je een boeddhist bent en hoe bereid je de overgang voor? Het boeddhisme is één van de spirituele tradities die het stervensproces en het leven na de dood (duizenden jaren lang) grondig onderzocht en beschreven heeft (Tibetaans dodenboek). De voorbereiding bestaat alvast uit verschillende meditaties die helpen om dit leven (en de angst voor de dood) los te laten.
Peter Fenwick is een gereputeerde Engelse neuropsychiater die onderzoek doet naar het stervensproces en daarbij opmerkelijke vaststellingen beschrijft in zijn boeken. Hij sprak met vele stervenden en verpleegsters. Zijn conclusie (als wetenschapper) is dat bewustzijn onafhankelijk van het brein blijft bestaan (net als ook de bevindingen van dr. Pim van Lommel aantonen).
De ontelbare bijna-dood-ervaringen tonen al een glimp van wat er mogelijks gebeurt in de eerste fase na de dood. Denk aan de tunnel, het licht, de ontmoeting met overleden familie, de ontmoeting met een wijze gids, het ervaren van een andere dimensie, de terugblik op het afgelopen leven, de grens waar je niet over kan en de terugkeer in het lichaam. Dit zijn enkele punten die uit zijn langdurig onderzoek naar voren komen:
° Voorgevoel: ieder mens krijgt informatie (soms in een droom, soms als een levendige glasheldere ingeving) dat men (binnenkort) gaat sterven. Dit kan zelfs tot 2 jaar voor de dood zijn.
° De ademhaling verandert.
° Een paar weken/dagen voor men sterft, komen vrienden en familie je opzoeken. Soms besluit de ziel om de overgang uit te stellen zolang je niet iedereen hebt gezien waar je afscheid wil van nemen.
° De stervende zweeft regelmatig in en uit de beide dimensies (de Aardse omgeving en de realiteit na de dood).
° Er komt een moment dat de stervende keihard beseft dat hij/zij echt gaat sterven en ALLES dient los te laten (het ego/persoonlijkheid, het lichaam, familie, vrienden, de wereld, het leven op Aarde, materiële bezittingen, ruzies en liefdes,...). Dit is cruciaal en heel confronterend. Als je gehecht blijft aan die dingen, wordt de overgang heel wat moeilijker. Dit loslaten kun je al oefenen terwijl je nog in gezondheid leeft.
° Terminale helderheid: de stervende heeft plots nog een heel helder en bewust moment vlak voor het sterven (zelfs al ben je verlamd of dement) en communiceert soms nog een boodschap.
° Sterfbed visioenen: na het sterven kan de 'dode' op bezoek gaan bij vrienden of familie om afscheid te nemen (en om te zeggen dat alles goed is) vooral aan wie er niet bij kon zijn. Deze personen krijgen de boodschap in een droom of als een duidelijk gevoel.
° Licht in de kamer: de familie en bezoekers merken dat de kamer lichter wordt en het (gouden) licht dooft uit na het sterven (veel verpleegsters kennen dit fenomeen).
° Niet-fysieke geestelijke wezens in de kamer: vooral kinderen merken soms astrale bezoekers en gidsen die de stervende helpen uitgeleide doen.
° Vormen en schaduwen (wolkachtig) die zichtbaar het lichaam verlaten bij de dood.
° Klokken die stoppen (ook digitale klokken).
° Huisdieren zoals honden en katten die beginnen te huilen.
° Vogels die aan het raam komen zitten.
Sterven is net als het leven een kunst en het maakt fundamenteel deel uit van deze reis op Aarde. Het is (in tegenstelling tot onze geboorte) een proces waar we ons bewust kunnen op voorbereiden. In het Tibetaanse dodenboek wordt gesproken over drie 'Bardo's' of (bewustzijns)gebieden waar de ziel na de overgang in terechtkomt.
Geen opmerkingen
Een reactie posten