Valentijn

Valentijn, een dag met een vreemde geschiedenis (en veel onduidelijkheden). De oorsprong ligt ver in het verleden wellicht in het oude Griekenland en de pagan verering voor de god Pan (Faunus). De bedoeling was de vruchtbaarheid van de geitenkuddes te verzekeren door offers te brengen. Later duikt het op in het Romeinse Rijk als Lupercalia, een vrij bloederig feest met veel wijn, dierenoffers en seksuele uitspattingen. Tot het jaar 500 was het een heel populair feest, toen werd het geïntegreerd in de christelijke religie en verbonden met de martelaar Valentinus. Nog later werd het stilaan het feest van de geliefden onder invloed van Shakespeare en Chaucer die schreven over de (hoofse) liefde. In onze tijd is er een flink commercieel sausje bij gekomen.

I am not afraid to tell you, 'I love you.'
Your mind may say, 'How can you love me when you don’t even know me?'
I don’t need to know you.
I don’t need to justify my love. I love you because this is my pleasure.
Love coming out of me makes me happy, and it’s not important if you reject me because I don’t reject myself.
In my story, I live in an ongoing romance, and everything is beautiful for me.
To live in love is to be alive again.
When you recover your integrity, you always follow love.
You live your life as an eternal romance because when you love yourself, it is easy to love everyone else.
You love so much that you don’t need anyone else’s love to make you happy.

(Don Miguel Ruiz)