Hoeveel land heb je eigenlijk nodig om zelfvoorzienend te kunnen leven? Het is
een vraag die vaak wordt gesteld. En het antwoord is afhankelijk van een heel
pak factoren waaronder de gekozen levensstijl plus de graad van autonomie die men wil bereiken. 100%
zelfvoorziening is perfect mogelijk (anders was de mensheid al lang uitgestorven), maar het is onmogelijk wanneer men een typisch westerse levensstijl wil aanhouden. Volledige
zelfvoorziening zou betekenen dat alles wat je eet, gebruikt en nodig hebt ook zelf
geproduceerd en gemaakt wordt en dat er niks meer aangekocht of betrokken
wordt uit externe bronnen. Dus bijvoorbeeld ook zelf meubels, schoenen, diesel
en metalen handwerktuigen maken, om maar iets te noemen. Deze graad van
autonomie vindt men enkel nog terug bij sommige natuurstammen. Voor de westerse mens is dit gewoonweg niet praktisch. Maar wat wél
kan, is streven naar een grote mate van zelfredzaamheid zodat men zoveel als
mogelijk onafhankelijk wordt van het systeem. Dit lukt trouwens beter wanneer
men (1) kiest voor eenvoud en (2) samenwerkt met dichte buren, bijvoorbeeld in een leefgemeenschap, een
transitie wijk of op een ecodorp.
JADAM biologisch tuinieren komt oorspronkelijk uit Korea en is een
combinatie van traditionele natuurlijke landbouwprincipes en moderne
wetenschappelijke innovaties. Het levert goedkope alternatieve teelttechnieken
zowel voor de industriële landbouw als voor kleinschalige tuiniers. De naam
JADAM is een afkorting van Jayonul Damun Saramdul. Het is de Koreaanse
naam voor de organisatie en het betekent
'mensen die van de natuur houden'. Younsang Cho is de oprichter van JADAM
en hij is de zoon van Hankyo Cho die algemeen bekend staat als de grondlegger
van de natuurlijke landbouw in Korea. De JADAM technieken zijn een voortzetting
van die natuurlijke landbouw methoden.
Het hoeft geen betoog dat het zelf oogsten, bewaren en ruilen van zaden een
cruciale factor is om onafhankelijk te worden van de Monsanto, gmo en
monocultuur giflandbouw systemen. Systemen die de mensen ziek maken en de
Aarde vergiftigen. Niet enkel in de wereld van de preppers en permacultuur fans
is zaden bewaren belangrijk en noodzakelijk maar iedereen met een groententuin
kan deze vrij eenvoudige en logische keuze maken en zo helpen om de
biodiversiteit te bewaren, zelfvoorzienend te worden qua voedsel en de grote
gifbedrijven buiten spel te zetten. Zaden oogsten en bewaren en de bevruchting
van planten zijn heel uitgebreide onderwerpen, doe vooral ook zelf veel
onderzoek, dit artikel is slechts een heel korte introductie en
kennismaking.
De geschiedenis herhaalt zich telkens weer. Beschavingen ontstaan, blijven een tijdje bestaan en verdwijnen dan weer. Geschiedkundigen stellen vast dat vaak dezelfde parameters en oorzaken aanwezig zijn die de ondergang van een beschaving uitlokken en bespoedigen. Er zijn externe factoren die een rol spelen zoals klimaatveranderingen, natuurrampen, pandemieën, hongersnoden, tekorten aan hulpbronnen, ecologische verstoringen (ontbossing, watertekorten, verwoestijning, uitputting van grondstoffen,...),... én er zijn ook interne factoren zoals corrupte overheden, oorlogsituaties, verval van sociale cohesie, toenemende maatschappelijke ongelijkheid, teloorgang van kennis en creativiteit, economische en monetaire instabiliteit,...
Geen enkele beschaving blijft uiteindelijk bestaan, ook niet de ooit machtige culturen zoals het Babylonische rijk, de Egyptische dynastieën, het Romeinse rijk, het Byzantijnse rijk, de Vedische tijd in Indië, de Maya's, Atlantis,...In de huidige tijd zijn tal van factoren aanwezig die wijzen op de ondergang van onze beschaving. Sommigen beweren zelfs dat de instorting doelbewust wordt uitgelokt of bespoedigd om een nieuwe machtsstructuur te kunnen installeren (gekend als the great reset).
In dit bericht een overzicht van verschillende tuinbouwtechnieken die
verhoogde bedden of terpen gebruiken om voedsel te telen en waaruit men kan kiezen al naar
gelang het doel en de context. Een plantenbed of 'permacultuurheuvel' is in feite een
afgebakend en verhoogd groeimedium dat door zijn hoogte, vorm, randen en
interne samenstelling een hulp kan zijn bij bepaalde tuinprojecten waaronder groenteteelt.
Planten die ergens spontaan opkomen, geven vaak een indicatie over de samenstelling van de grond waar ze verschijnen. Men noemt ze ook signaalplanten of indicatorplanten. Aan de hand van die signalen kan men de grond dan verbeteren of opwaarderen in functie van de gewassen die men daar eventueel wil telen. De natuur maakt geen 'fouten', een plant die ergens vanzelf groeit, vervult daar een bepaalde functie. Die planten proberen de balans te herstellen.
Wat
een prachtig werk. Op deze website van de Universiteit Wageningen staan
de wortelstelsels uitgetekend van meer dan 1.000 planten. Zie hier: Root System Drawings.
Wat dadelijk opvalt is dat heel wat planten en enorm wortelstelsel hebben,
zelfs soms tot 10 keer groter dan de bovengrondse plant. Daar zijn
verschillende redenen voor. Wortels verankeren de plant in de grond
zodat ze stevig staat en bestand is tegen wind en storm. Wortels slaan
voedingsstoffen en water op zodat de plant reservevoedsel heeft bij
droogte en zodat de plant kan overleven tijdens de winter wanneer het
bovengrondse deel afsterft. Wortels zoeken naar voedsel, water en lucht
steeds verder en dieper de aarde in en maken daardoor de grond losser.
Planten zoals bomen communiceren ondergronds met elkaar via hun
wortelstelsel.
Ellen White leefde in de 19e eeuw en kreeg tijdens een droom een 'visioen'
over een speciale methode om fruitbomen en diep wortelende gewassen (zoals
bvb. tomaten) te planten die sterke gewassen en grote oogsten oplevert. Het is een
omslachtige methode maar zowel de groeikracht van de boom of de plant als de
opbrengsten en oogsten zijn spectaculair. Het fruit en de groenten afkomstig
van Ellen's boerderij (in Australië) waren tot in de wijde omgeving gekend als
bijzonder smaakvol en sappig en haar oogsten als onwaarschijnlijk rijk en
overvloedig. Onderstaande foto toont het verschil tussen een boom geplant op
de Ellen White wijze (rechts) en een gewoon geplante boom (links). In de loop
der jaren zijn verschillende variaties op de methode ontstaan.
Benodigdheden
° Bladgrond (half verteerde bladeren uit het bos inclusief het mycelium wat
zich vormt bij vertering). ° Compost en/of dierlijke mest. ° Vijf kg
gesteentemeel
(basaltmeel, lavameel, dolomiet, bentoniet, zeewierkalk, diatomeeënaarde (celiet),...)
als bron van fosfaat. ° Vier koppen gips (calciumsulfaat) of desnoods
gemalen eierschalen of beendermeel als bron van calcium. ° Materiaal
(liefst geen plastiek) om een 'zuurstofruimte' of luchtpijp te maken (pot,
oude kan, pijp, tegel, dakpan, kleine dode takken,...). ° Kleine stenen
of gravel. Een grote steen als anker. ° Een halve kop kelp of een ander
zeewier. ° Een kop zeewater of water met zeezout. ° Regenwormen.
Werkwijze
° Graaf een vierkante put van ongeveer 1 x 1 x 1
meter. Hou de aarde van de bovenste toplaag gescheiden van de onderliggende
aarde. Hou de stenen die je vind apart. ° Meng de aarde van de toplaag
met het gesteentemeel, bladgrond, compost en gips/eierschalen. Andere
mogelijke componenten: dierlijke mest, veenmos, humus uit het bos, melasse,
houtskool (biochar), zeewier, alfalfa, mycelium,... ° Vul de onderste 30
cm van de put met de gemengde aarde. Druk de laag wat aan. ° Dek de grond
af met een laag gravel of kleine stenen. Deze helpen bij de elektromagnetische
uitwisseling en de boomwortels vinden mineralen in de stenen. Strooi nog wat
gesteentemeel over de stenenlaag. ° Maak op deze laag een luchtpijp door
bvb. een dakpan op 2 stenen te leggen. Of stapel een hoopje dode takken op
elkaar en bedek met een stuk afbreekbaar doek. Deze ondergrondse open ruimte
trekt zuurstof minnende bodemorganismen aan. ° Vul 30 cm zuivere toplaag
aarde toe. Druk de laag wat aan. ° Plaats op die laag een grote steen
met wat aarde erop in het midden van de put. Daar komt de boom of plant op.
Spreid de wortels over de steen. ° Vul de put nu verder op met de
gemengde aarde. Druk de laag wat aan. ° Meng een hoop regenwormen door de
bovenste laag. ° Plaats een bescherming rond de stam (bvb. een in de
lengte opengesneden conservenblik). ° Bedek met een dikke laag mulch
(grasmaaisel, stro, bladmulch, houtsnippers, dierlijke mest,...). ° Voeg
nog stenen toe (indien gewenst). ° Maak een berm (diameter 1 tot 3 meter)
rond de boom met de overgebleven aarde (indien gewenst). ° Bewater
overvloedig gedurende enkele dagen.
Bill Mollison, vader van de permacultuur. 'Hoe ziet een revolutie er ECHT uit?'
1. Ga voor zelfvoorziening en autonomie (voedsel, water, energie).
Plant niet enkel een fruitboomgaard maar ook basisvoedsel gewassen
(zoals granen en groenten).
Urine is een uitstekende meststof en een bron van stikstof, fosfor, kalium en sporenelementen. Het is vloeibaar goud in een vorm die makkelijk door de bodem wordt opgenomen (en bovendien gratis en dagelijks beschikbaar). Zes toepassingen van urine: natuurlijke meststof, verbeteren van de bodem, verbeteren van de compost, onkruidverdelger, schimmels bestrijden, ongedierte bestrijden. Urine ouder dan 24 uur kan op de composthoop. Verse urine kan worden verdund (1 deel op 10-15 delen water). Opgelet voor urine en poep van iemand die medicatie gebruikt (ook de anticonceptiepil), deze best niet gebruiken.
Een plantengilde is een heilzame groepering van planten die elkaar
ondersteunen in al hun functies.
Het is dus een groep planten, bomen, gewassen, dieren, insecten, schimmels,
bacteriën, paddenstoelen,… die van nature samen horen of althans goed bij
elkaar passen en voor onderlinge hulp zorgen. Een elkaar aanvullend en
versterkend ecosysteem, zoals het in de natuur voorkomt. Door te planten in
gilden worden de meest geschikte componenten bij elkaar gebracht die
optimaal en probleemloos zullen samenwerken. Zo creëer je natuurlijke
mini-biotoopjes. Een typische gilde zou bvb. kunnen bevatten.
Elk familiedomein bestaat uit minimaal 0,33 hectare voedselbos. En een volgroeid bos brengt zoveel voedsel op dat men er makkelijk een bron van inkomsten uithaalt.
Het 1 hectare familiedomein is als een mozaïek van groene percelen, een lappendeken van unieke biotoopjes, een aaneenschakeling van bloeiende tuinen. Hoewel ieder familiedomein helemaal uniek is qua indeling, plantkeuze en uitstraling, toch vinden we vaak dezelfde soort percelen terug omdat ze nu eenmaal de basis vormen voor zelfvoorziening, autonomie en schoonheid. Een favoriet blijft wel 'De Geheime Tuin' als krachtplek.
Verhoogde
bedden zijn een bekende manier om een overvloed aan voedsel uit de tuin
te halen. De methode wordt al eeuwen gebruikt bij sommige Afrikaanse
stammen en ook Sepp Holzer past het met succes toe op zijn Oostenrijks
permacultuur domein. Daar heet de methode 'hügelkultur'.
De naam voor deze planeet (Aarde) is hetzelfde als de naam voor de grond waarop we leven (aarde). Dit geeft duidelijk aan dat de grond cruciaal is voor al het leven op Aarde. Wie de grond vervuilt, verarmt en vernietigt, die graaft zijn eigen graf. En omgekeerd ook, wie de grond herstelt, verrijkt en regenereert, die redt de wereld en de toekomst.
Meer dan de helft van alle Russen hebben een volkstuin en hun
aantal groeit ieder jaar. Toen er in 1917 voedseltekorten
ontstonden in Rusland, begonnen steeds meer Russen met een eigen
moestuin, ofwel in de achtertuin ofwel op een nabijgelegen
perceel. De Russische overheid merkte dat de moestuinen hielpen om
de tekorten op te lossen en nam de zaak in handen. Braakliggende
staatsgronden werden verdeeld in gelijke percelen en toegewezen
aan de tuiniers. Elk perceel is 600 m2 en heeft ook een tiny house
(Dacha).
Het hele plaatje is er: een natuurlijk cobhouse (slechts 650 € !!), off the grid, moestuinen, waterbron, voedselbos, bijen, zelfvoorzienend, duurzaam, recyclage, hernieuwbare energie, inkomsten uit het familiedomein, eenvoud, permacultuur systemen, thuisonderwijs, kunst, dieren, schoonheid, ecologisch,...
Veel boeren willen stoppen of zijn al gestopt. Hun boerderijen staan leeg en de landbouwgrond wordt niet langer gebruikt om voedsel te telen. Die gronden zouden in principe ideale mogelijkheden bieden om ecodorpen en familiedomeinen op te creëren. Een obstakel kan de hoge prijs zijn voor landbouwgrond in Nederland en België. Daarom werden in vele landen VZW's en organisaties opgericht om de boerderijen te redden van de teloorgang via gezamenlijke aankopen en investeringen van particulieren.
