Het verbergen van het gezicht door een Covidmasker kan ook symbolisch gezien worden. In het dagelijkse leven bedekken we ons ware gelaat met een set van (psychologische) maskers. De persoonlijke identiteit is eigenlijk niets meer dan een verzameling verschillende maskers. Persona is latijn en betekent trouwens 'masker'. Alsof we verschillende rollen spelen in het leven, al naargelang de situatie.
Deze maskers ontstonden onbewust tijdens het opgroeien en onder invloed van ouders, leraren, ervaringen en situaties. Als kind probeerden we te voldoen aan de ontelbare verwachtingen die maatschappij en familie ons opdrongen. Velen hebben een geschikt masker voor elke situatie en gedragen zich telkens wat anders tegenover een baas, een ondergeschikte, een collega, een kind, een ouder, een vriend, een vijand,...
Na verloop van tijd identificeren we ons met de maskers die we telkens opzetten, maar wie of wat is ons échte gelaat verborgen onder die tijdelijke persoonlijkheid? Volgens Soefi mysticus en poëet Rumi is het échte Zelf in werkelijkheid 'de ruimte van zuiver bewustzijn', de aanwezigheid waarin alle vormen, concepten, emoties en gedachten opduiken en verdwijnen, als golven aan het oppervlak van de oceaan. Deze staat van bewustzijn kenmerkt zich door stilte, vrede, geluk en liefde. En dit mysterieuze 'zijn' voorbij tijd en ruimte heeft geen begin en einde, het is nooit geboren en zal nooit sterven.
Er bestaan vele technieken om de maskers af te nemen, het 'pijnlichaam' te helen (dixit Eckhart Tolle) of het 'emotioneel pantser' neer te leggen (dixit Wilhelm Reich). Waardoor de levensenergie opnieuw ongehinderd kan stromen.
Geen opmerkingen
Een reactie posten